آيه شماره 148 از سوره مبارکه نساء
لاَّ يُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا
خداوند، آشكار كردن گفتار بد را دوست نمىدارد،
مگر از كسى كه به او ستم شده باشد و خداوند، شنواى داناست.
افشاى عيوب مردم، به هر نحو باشد حرام است.
(با شعر، طنز، تصريح، تلويح، حكايت، شكايت و ...)
«لايحب الله الجهر بالسوء من القول»
نشانهى جامعه اسلامى آن است كه مظلوم بتواند با آزادى كامل، عليه ظالم فرياد بزند.
«الجهر بالسوء من القول الا من ظُلم»
غيبت مظلوم از ظالم جايز است.
«الجهر بالسوء من القول الا من ظُلم»
تنها مظلوم، اجازهى غيبت از ظالم را دارد،
آن هم در مورد ظلم او، نه عيوب ديگرش. «الاّ من ظُلم»
در موارد جواز افشاى عيوب، از مرز حقّ تجاوز نكنيد،
چون خداوند شنوا و داناست. «سميعاً عليماً»
:: برچسب‌ها:
ظلم ,
غیبت ,
افشا ,
حق ,
گفتار بد ,
,
:: بازدید از این مطلب : 303
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
